Ik dacht me hier toch iets fantastisch uit te hebben gevonden! Niet normaal. Ik wilde er al bijna patent op aan gaan vragen. Tot ik het aan Laurens (de verkering en tevens keurder van vele gerechten) gaf om te proeven. Hij nam een hap en toen bleef het stil. En toen bleef het nog langer stil. En toen ik hem bijna boos aan wilde kijken waarom hij niet gewoon zei dat hij het lekker vond, zag ik dat hij niet echt kon praten omdat z’n kiezen op elkaar geplakt waren. Oepsie. Het was in mijn hoofd echt een heel goed idee, maar de zelfgemaakte karamel was super lastig te eten en bleef dus alleen maar plakken in je kiezen. Enkeltje tandarts tot gevolg. Als iemand me hiermee kan helpen en de gouden tip heeft hoor ik het graag! Maar als je dus als je zin heb in een plakkerig toetje en heeeeel veel van karamel houd is dit echt een winnaar van een toetje. Persoonlijk zou ik zelf de karamel eraf halen volgende keer want de kitkat over het roomijs is wel echt heerlijk! En het is letterlijk het makkelijkste toetje wat er bestaat!
Ingrediënten:
- Slagroomijs (zoveel je zelf wil uiteraard)
- 2 kitkat’s (of is het kitkatten? Ik zit niet goed in het meervoud van kitkat, excuseer)
- Optioneel voor de plakkerige karamel:
- 200 gram suiker
- water
Pak een keukenmachine of iets om de kitkat’s fijn mee te kunnen snijden. Doe de kitkat’s in de machine en mix totdat de iets fijner en korreliger zijn geworden. Hoeft geen poeder, maar gewoon kleine stukjes. Zet dit even apart. Als je de karamel maakt: doe de suiker in een pannetje met een stevige bodem en zet op middelhoogvuur. Blijf af en toe de suiker bewegen en roer hem om totdat de suiker vloeibaarder wordt. Als de suiker gesmolten is voeg je er 30 ml water aan toe en roer je het nog even al kokend door. Als de suiker goed is gesmolten en een beetje bruin is haal je de pan van het vuur. Pak een lepel en druppel wat karamel (wel liefst zo snel mogelijk) over het ijs heen. En als je geen karamel doet sla je dit over en voeg je gewoon de kitkat over de ijs (met of zonder karamel). En klaar is kees! (Het is eigenlijk bizar dat ik voor zo’n makkelijk gerecht nog zoveel woorden gebruik. Ik praat teveel.)
