Toen ik net de titel typte dacht ik: wat klopt er nou niet? En toen las ik het: ik had het woord slank genoemd samen met buffelmozzarella en gruyere. Dat kan natuurlijk niet helemaal. Maargoed, de intentie is er en met slank bedoelde ik eigenlijk ”dunne bodem”, maar dat staat weer zo lullig. Dus om samen te vatten: deze pizza is slank maar niet super slank. En voornamelijk erg lekker! (goed verhaal weer he? 🙂 )
Ingrediënten, 2 pizza’s:
- 1 pakje filodeeg (5 velletjes)
- 1 buffelmozzarella
- handjevol geroosterde tomaatjes
- 100 gram mascarpone
- 40 gram gruyere kaas, geraspt
- zakje rucola
- 80 gram parmaham
- peper en zout
- olijfolie
Haal het filodeeg pakje uit de vriezer en laat (terwijl het deeg gewoon in de folie nog zit) de deeg ontdooien. Verwarm de oven voor op ongeveer 220 graden. Haal als de filodeeg ontdooit is het deeg uit het zakje en haal de velletjes uit elkaar dat je per zakje 5 velletjes van ongeveer 20×20 cm hebt. Bestrijk er nu 1 met water en leg een andere erop. Doe ditzelfde met de andere 3 velletjes zodat je dus 1 pizza van 2 vellen dik krijgt en 1 pizza van 3 vellen dik. Bak deze nu om en om 5 minuutjes in de oven. Haal ze er dan uit, snijd de mozzarella in kleine stukjes en rasp de gruyère. Smeer over elke pizza een laagje mascarpone en verdeel de mozzarella over de 2 pizza’s. Doe dit ook met de gruyère en doe er wat peper en zout over. Leg nu nog 4-5 minuten terug in de oven dat de kaas goed kan smelten. Haal eruit als het warm is, verdeel de rucola en ham erover en druppel er nog wat olijfolie over. En verdeel de tomaatjes er nog over. Dien op zolang het nog warm is, heerlijk!
